‘Omdat we verantwoordelijk zijn voor de inrichting van de openbare ruimte speelt duurzaamheid bijna altijd een rol. Bij de straatverlichting van Doetinchem bijvoorbeeld maar ook bij het afval’.
‘Sorry, ik vergis me’, lacht Wim de Korte, directeur. ‘Afval bestaat niet meer. Bijna alles is herbruikbaar. Daarom praten we nu over grondstoffen. Die zamelen we in en leveren we door aan fabrieken en andere hergebruikers.
‘Omdat we buitenshuis vaak vooroplopen qua duurzaamheid kunnen we binnenshuis niet achterblijven. Dus liggen er al zonnepanelen op het dak, brandt bijna overal LED verlichting, stoken we houtsnippers en scheiden we onze grondstoffen. Natuurlijk kan het allemaal scherper. Die processen zijn nooit af. Maar waar ik eigenlijk echt heel trots op ben is hoe we omgaan met onze eigen mensen.’
Duurzaam leven gaat over bronnen verrijken in plaats van uitputten. Dat geldt ook voor medewerkers. ‘Daar moet je zuinig op zijn. Ontwikkelen, opleiden en continuïteit bieden.’ Buha doet daar nog een schepje bovenop: ‘Iedereen kent wel iemand die door omstandigheden meer moeite heeft met het vinden van een baan. Hoe fijn is het als zo iemand bij een verantwoord bedrijg terecht kan? Bij ons werken circa 60 mensen via Laborijn. Hier worden ze gerespecteerd, kunnen ze groeien en een verschil maken. Daar een bijdrage aan mogen leveren geeft >pas echt voldoening.’
‘Er zijn mensen die zich alleen maar bezighouden met de terugverdientijd. Maar draai het eens om: elk huis dat geen brandstof nodig heeft, is er één. We proberen dus steeds anders te kijken. Niet omdat het kan. Maar omdat het moet. Nieuwe dingen ontwikkelen, stappen zetten. Niemand weet wat energie in de toekomst gaat kosten. Nu niets doen, is geen optie. En als meneer Tesla straks inderdaad een echt goede accu ontwikkelt, kunnen we los. Fietsen we op een hometrainer onze eigen energie bij elkaar…’
[contact] [scan]